206. Στέφανος Μπεκατώρος: Αθήνα – Οδός Κυδαθηναίων

Οδός Κυδαθηναίων

Ημείς μεν στεινωπόν ανεπλέομεν γοόωντες
                                            Οδύσσεια, μ 234

Ο αρχαίος βράχος πέτρινο καράβι
στον ουρανό.

Σήμερα είδες το ήμερο
                                              γαλάζιο
αχνό να αναδύεται από τη μολυβένια
στάχτη του χειμώνα
                                        και το πέτρινο
σώμα
            μ' ένα μικρό κομμάτι
από κολόνα
                        ευρύστερνο μπαλκόνι να γίνεται
στο νεοκλασικό του δρόμου-
                                                       προέκτασή του
στο χρόνο.
                      Όχι αυταπάτες-κρατάει
καλά ο χορός της ευτέλειας.
                                                      Ακούγονται
καθαρά οι αντίλαλοι
                                         που αποστήθισαν
την ύβρη και το ψέμμα.
                                               Ο άνθρωπος
είναι πάντα τυφλός
                                       κι εσύ μέχρι απελπισίας
έρημος στον ασυνάρτητο αυτό τόπο.
Εδώ στο δρόμο
                               που έδιωξε τις μηχανές
για να αργοπορήσει πάλι
                                                   ο διαβάτης
στέκεσαι άναυδος
                                     απέναντι
                                                        για να σώσεις
μια εικόνα:
                      αυτό το βράχο

αρχαίο καράβι αναπλέοντας
το χρόνο.

από το Πλανόδιον, τχ. 7
Καλοκαίρι 1988
(αρχείο ΕΚΕΒΙ)
*
Φωτ: The Archit Error