λογοτεχνικά ταξίδια στον κόσμο

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

185. Γκεόργκι Τζαγκάροφ: Βουλγαρία


Βουλγαρία

Γη μου μικρή καθώς χεριού παλάμη...
Μα μεγαλύτερη δεν έχω ανάγκη, θέ μου.
Είμ' ευτυχής για το αψύ μεσημβρινό μου αίμα
και για τις στουρναρόπετρες του γέροντά σου Αίμου.

Τι κι αν ουρλιάσανε και λύκοι και τσακάλια
στους κάμπους σου και στα βαθιά σου δάση;
Εσύ στους φίλους είσαι γλυκειά όσο καμμιά
μα εχθρό κακό ατιμώρητο δεν άφισες να δράσει.

Γη μου μικρή σαν την παλάμη ενός χεριού...
Όμως τ' αυστηρό χέρι σου συντρίμματα έχει κάνει
τον ξέχειλο από βυζαντινό φαρμάκι αμφορέα
και της σφαγής του Τούρκου εχτρού το γιαταγάνι.

Οι καπνεμπόροι κι έμποροι του αίματος τ' ανθρώπου
που ξεπουλούσανε όσο όσο την εύφορή σου γη,
συντρίφτηκαν με τον αγκυλωτό προστάτη τους σταυρό,
τι, αν είν' το σώμα σου μικρό, είναι πολύ βαρύ.

Και να το θαύμα, γη μου: στον τάφο αναστήθης
στα σπίτια τα πλατύστεγα κολάει χαράς δάκρυ
πλαντάζουν στους εξώστες πανίσχυρες σημαίες
κι ολόισιος πια δρόμος απλώνεται στα μάκρη.

Πατρίδα μου ανθίζει το μαύρο σου το χώμα
από το χάδι του βουλγάρικου αγροτικού χεριού,
το πρόσωπό σου, γη μου, γεράνι που ευωδιάζει
τραγούδι νέο φέρνει τ' αγέρι από παντού.

Γη μου μικρή, καθώς ενός χεριού παλάμη...
για μένα όμως μια πλάση απέραντα πλατιά,
γιατί την έκταση εγώ δεν την μετρώ με μέτρα,
αλλά με την αγάπη μου για σε που με μεθά.

Георги Джагаров

μετάφραση: Ρίτα Μπούμη - Νίκος Παππάς

από την Νέα Εστία, τχ.1244
Μάιος 1979
*
Φωτ: Yanna D.
Το χωριό Jeravna (Жеравна), κοντά στην πόλη Σλίβεν.

Ετικέτες , ,

Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014

184. Σπύρος Πλατάκης: Κερκίνη


Κερκίνη

Ένα απέραντο λειβάδι βαλτωμένο
χωρίς κανένα δέντρο κι' ούτε σπίτι,
βούρλα και σαπισμένα χόρτα μοναχά,
βατράχια λασπωμένα στα θολά νερά.
Και πέρα, προς το βάθος,
ανάμεσα στις ψάθες και στις καλαμιές,
μια κατάμαυρη βάρκα σιγοπλέει.
(Το μεγάλο Κάστρο, 1960)

Από την Ανθολογία Συγχρόνου Ελληνικής Ποιήσεως 1930-1960
(Άρη Δικταίου και Φαίδρου Μπαρλά)
Εκδόσεις: Φέξη, 1961

*
Φωτ: Τ.Ε.Ι. Κεντρικής Μακεδονίας

Ετικέτες , ,

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

183. Γιώργος Καφταντζής: Σέρρες


Σέρρες
ΙΙΙ


Ένας γαλάζιος γλάρος είναι το μαχαίρι της αγωνίας μας'
που ξεσχίζει τις τρυφερές σάρκες τ' ουρανού,
το κάθε τρομαγμένο στάχυ ολόφωτη
εναλλαγή από ασύλληπτα χώματα και αίματα
στον πρωτότοκο άνεμο της άνοιξης
έξαφνα το πρωινό φως σαλπίζει
με ήχους ανοιχτόχρωμους,
αυτή ξυπνάει, πίνει το γάλα της βροχής
κάποτε, κάποτε κρυφοκοιτάει απ' όλα τα παράθυρα
τις διαφημίσεις, τα νεκρώσιμα αγγελτήρια,
τα προγράμματα πλειστηριασμών
και γέρνει ολοένα λυπημένη,
σαν ένα κλωνάρι αμυγδαλιάς.

Από το Ποιητικό Ημερολόγιο 1997
Εκδόσεις: Ιωλκός,
*
Φωτ: dimoi-news.gr

Ετικέτες , ,